ANALYSIS  CRITICAL CONTROL POINT) HACCP) یک استاندارد به صورت مجموعه الزامات مربوط به سيستم مديريت بهداشت مواد غذايي است.  
این سیستم کلیه خطرات ونقاط بحرانی را درطول مراحل زنجیره تولید مواد غذایی از قبیل  عرضه و مصرف ونیز بیماریهای ناشی از مصرف تولیدات را مورد ارزیابی قرار می دهد وخطراتی  که سلامت مواد غذائی را تهدید میکند، مشخص و اندازه گیری می نماید.
اين سيستم در سال 1985 به اطلاع عموم رسيد و در سال 1993 توسط كميسيون كدكس FAO/WHO مورد تائید قرار گرفت. در سال 1377 اداره استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران نحوه  استفاده از این استاندارد را تحت عنوان استاندارد ملي 4557 منتشر كرد.
این سیستم مزایای زیادی در سازمان هایی که در زمینه مواد غذایی فعالیت می کنند  می تواند داشته باشد و انها را قادر می سازد تا کنترل کلیدی بر مراحل تولید مواد غذایی داشته باشند که در تضمین سلامت غذایی امر حیاتی است. الزامات این استاندارد موجب افزایش قانون گذاری در تضمین سیستم های تولید مواد غذایی شده است.
 اگر سازماني كه در زمینه صنايع غذايي فعالیت می کند تمايل به اثبات توانايي خود در كنترل مخاطرات مربوط به ايمني غذا به منظور ايجاد اطمينان در مصرف كننده را داشته باشد، الزامات اين استاندارد بسیار موثر است.
استاندارد HACCP برای انطباق سازمان با قوانین ملی یا بین‌المللی ایمنی غذا بسیار مهم است. این استاندارد می تواند مانند یک  ابزار مدیریت ریسك باشد كه از سایر استانداردهای سیستم‌های مدیریت صنایع غذایی از قبیل ISO 22000  حمایت می‌كند.
HACCP بطور روزافزون برای صنایع دیگری بجز صنایع غذایی کاربرد دارد. مانند صنایع دارویی و آرایشی. این شیوه، با روش سنتی «تولید و تست» فرق می کند. شیوه تولید و تست از موفقیت کمی در تضمین کفیت برخوردار بوده و برای مواد غذایی فاسد شدنی بسیار نامناسب است.
 از جمله  مزایای  استانداردHACCP 
•    ارزیابی و  بهبود مستمر سازمان
•    ایجاد اعتماد در تولیدكنندگان، سهامداران، و تأمین‌كنندگان
•    پیاده‌سازی كنترل خطرات و ایمنی غذا در سطح  ملی و بین‌المللی
•      همراستا كردن HACCP با ایزو22000 به‌منظور بهبود سیستم‌های مدیریت ایمنی غذا
•    مدیریت خطرات ایمنی غذا در زنجیره تولید