محیط سازمان به مجموعه ی عناصری گفته می شود كه سازمان را احاطه كرده و دارای پتانسیل بالقوه برای اثرگذاری بر عملكرد سازمان و در نهایت دستیابی به اهداف سازمانی می باشند. این عوامل و عناصر ممكن است در درون مرزهای سازمان یا در خارج از آن قرار داشته باشند.

از آن جا كه عملكرد هر سازمان متأثر از مجموعه­ عوامل داخلی و خارجی می­ باشد، بنابراین سازمان­ها برای بهبود عملكرد خود بایستی به طور مستمر، تصویری روشن از شرایط محیط داخلی و خارجی خود داشته باشند تا بتوانند بر مبنای آن تصمیمات حیاتی را اتخاذ نمایند. اررزیابی محیط درونی، سازمان را قادر می سازد تا با بررسی نقاط قوت و ضعف خود، از طریق تصمیمات هدفمند مدیریتی و برنامه ریزی مناسب ضمن کاهش نقاط ضعف، در راستای بهبود نقاط قوت خویش گام بردارد، تا از این طریق نسبت به بهبود وضعیت خویش در میان سایر رقبا، کسب فرصت­های رقابتی و سرمایه گذاری بیشتر و دفع تهدیدهای پیش رو قدم بردارد.

محيط بیرونی ممكن است تقاضاهاي فني و اقتصادي و ... ايجاد كند كه سازمان ها را ملزم مي سازد كالاها و خدمات خاصی را توليد كنند.هدف از تحليل محيط خارج اين است‌كه از فرصت‌هايي كه مي‌توان از آن‌ها بهره‌برداري كرد و از تهديداتي كه مي‌توان از آن‌ها احتراز نمود، يك فهرست نهايي تهيه كرد.

از این رو به دلیل تاثیر استراتژیک  محیط (درونی و بیرونی) بر سازمان، درک محیط سازمان در بند 4 ویرایش 2015 ایزو 9001 در نظر گرفته شده است:

بند 4- محیط سازمان

 سازمان باید مسائل داخلی و خارجی که مرتبط با مقاصد وجودی و جهت گیری استراتژیک آن هستند و توانایی سازمان برای دستیابی به نتیجه(های) مورد انتظار از سیستم مدیریت کیفیت را تحت تاثیر قرار می دهند تعیین نماید.سازمان باید اطلاعات مربوط به این مسائل خارجی و داخلی را مورد پایش و بازنگری قرار دهد.

درک محیط سازمان: شامل درک محیط درون و بیرون سازمان می باشد. درک محیط درون سازمان را می توان با بررسی مسائلی از قبیل ارزش ها، دانش، فرهنگ و عملکرد سازمان تسهیل نمود و درک محیط بیرون سازمان را می توان با بررسی مسائل برآمده از محیط های قانونی، فناوری، رقابتی، تجاری، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تسهیل نمود.